Hayat ve Esirler

Parmaklarımı her bastığımda tuşlara, hep durdu…

Yazmak istediğim her dakika, kilitlendi…

Soranlara ara verdim dedim…

Bir daha asla yazamayacağımı düşündüm, belki de bunu bile yazamadım…

Ama sıcaklar bitti, şaraplar başladı ya, aşka geldi galiba kalem, öyle düşünürken ne yapmalıyı, birden çıkageldi, esir hayatların oyuncuları… Esir hayatlar hepimizin aslında tektipleştirdiği dünyaya ait sakıncalıların bir yansımasıdır…  Tektipleşen ve basitleşen…

Esirler vardır, kurtarılacağı günü bekler, medet ve umut hep ittifaklarda ve müttefiklerdedir, daha çok olurlarsa daha çabuk salıverileceğini düşünürler, çoğaldık sonra kendinin şansının azalacağını hesap etmeden…
Tutsaklar vardır cezanın biteceği tarihi bekler özgür kalabilmek için, saydığı her gün bir sonraki günü çoğaltır aslında; ama kendine tutsak, attığı her volta bir sonraki voltayı çoğaltır…
Hayatı kendine zindan edenler vardır, onlar bir peri bekler sihirle mutluluğu yakalayacağını düşünürler, sihir ve perinin olmadığını bile bilmezler…
Ahmaklar vardır, beyinlerinin tümünü toplasan ağzından çıkardıkları kelimelerin ne anlama gelmediğini hesaplayamazlar…

Deliler vardır, söyledikleri sözlerin anlamlarını bilirler; ama deli gibi görünmeyip söylediklerinin ne anlama gelmediğini bilmeyenlerde vardır…

Kendini “adam” sanalar vardır, karşısındakinin adamlığını tartar da “kendi adamlığını” hiç tartmaz…

Bazıları kendini yanındakilerin ağırlığı ile tartar, işte onların ağırlığı yanındakilerin ağırlığı kadardır, ha bir de yanlarında taşıdıkları bond’un  içindekinin ağırlığını da kendi ağırlığından sayarlar!; parayla saadeetçidirler, sağlıklarının paradan kıymetli olduğunu spazmla anlarlar…

Çokca da “adam” vardır, vardır ama hezeyanın büyüklüğünden susarlar…

Bir de suya hasret olanlar vardır, bedevicesine aradıklarını, gün görmemişcesine harcarlar; kana kana değil lime lime..

Hayatsız kalmak değil, hayatla ve yaşamla öğüttüğünüz yükün, zindanında  paralarken, kendinize yaşamı zindan etmeye çalışanlar inat, özgürlüğe ve adım adım nefese doğru ilerleyişiniz bile zordur size hammalığı mehel görenler  için..Kalemi kesip atmazsınız kolay, nefesi kesip atamadığınız gibi..

Hayatınızın kalemini siz kırarsınız, başkaları yontsa da, kalemi kıran hakim, hükmü veren cellat sizsiniz…

Kır kalemi ver cezamı ey hayat!!!